Doskonale udokumentowana, pełna faktów i przykładów opowieść o rzeczywistości radzieckiej czasów "wielkiego terroru", gdy niemal wszyscy donosili na wszystkich: ze strachu, z głupoty, z podłości, ale i z przekonania. "Nie możemy jej lekceważyć, nawet jeśli byłaby słuszna zaledwie w 5 lub 10%" - pisał Stalin o "samokrytyce" na łamach "Prawdy". Kim byli donosiciele? W jakiej formie donosili do władz, na kogo i za co? Jakie były skutki donosicielstwa? Autor cytuje i analizuje donosy, zachowane w archiwach i ówczesnej prasie, omawia stosunki władzy radzieckiej i "ludu".