"Adios muchachos!" - to opowieść o rowerowej dziwce i "podmorskim cwaniaczku", o pazernych biznesmenach i niepoprawnych marzycielach, o tym, że potrzeba jest matką wynalazku, choć niekoniecznie jest wtedy wzorem rodzicielskich cnót - i że w każdym fachu da się osiągnąć maestrię. Daniel Chavarría urodził się w 1933 roku w Urugwaju. Nim postanowił zająć się pisarstwem, pracował między innymi jako górnik w Essen, model w Kolonii, przewodnik po madryckim Museo del Prado czy pomywacz w Paryżu. W 1964 roku w Brazylii zastał go zamach stanu, po którym był zmuszony szukać schronienia wśród poszukiwaczy złota w Amazonii. Pięć lat później, uprowadziwszy ponoć awionetkę, zbiegł na Kubę, która stała się jego drugą ojczyzną. W gęstym od czarnego humoru stylu Chavarríi wątki kryminalne przeplatają się z erotycznymi, gdzieś w tle zaś co chwila pojawia się Kuba: żywiołowa, niespokojna, swym klimatem, muzyką i kuchnią atakująca wszystkie zmysły. Wszystko to Chavarría opisuje z dionizyjskim rozsmakowaniem brodatego filologa klasycznego, którym jest z wykształcenia. Po przybyciu na Kubę wykładał wszak w Hawanie grekę i łacinę. Książka została nagrodzona dwiema prestiżowymi nagrodami:  Dashiell Hammett Award i  Edgar Award przyznawaną przez amerykańskie stowarzyszenie pisarzy kryminałów (Mistery Writers of America).