Kontynuacja Awangardy w cieniu Jałty. Agoraflia to słowo klucz do analizy kultury artystycznej Europy, jaka się ukształtowała po zimnej wojnie i upadku komunizmu. Autor opisuje procesy artystyczne i konkretne dzieła sztuki twórców, których ambicją było i jest uczestnictwo w tworzeniu demokracji. Analiza prowadzona jest zarówno w perspektywie historycznej, w rodniesieniu do tradycji artystycznej tej części Europy sprzed 1989 roku, jak też w synchronicznym porównaniu doświadczeń kulturowych różnych krajów dawnej Europy Wschodniej. Nie jest to systematyczny wykład historycznoartystyczny, raczej studium konkretnych zjawisk, układające się jednak w zwartą propozycję wizji historii sztuki czasów transformacji. Konkretne analizy takich zagadnień, jak: topografia artystyczna, gender, biopolityka, pamięć, presja nacjonalizmów, cenzura polityczna, nowe muzea itp., poprzedza próba teoretycznego uporządkowania terenu badawczego, skupiona wokół wielowymiarowego rozumienia roku 1989 w badaniach historycznoartystycznych.