Popularnonaukowy esej antropologiczny przedstawiający zarys historii środków odurzających. Autor z wielką swobodą przenosi się z kontynentu na kontynent i przemieszcza w czasie; otrzymujemy barwną mozaikę wierzeń, poglądów, teorii, praktyk sakralnych i świeckich, praw i obyczajów związanych z odwiecznym stosowaniem używek: halucynogenów, środków upajających i pobudzających, substancji hipnotyzujących. Słowem: od opium z epoki kamienia i muchomora ludów syberyjskich aż do kawy i herbaty.