Monografia jednej z najistotniejszych bitew w dziejach Stanów Zjednoczonych i Kanady. Zadecydowała ona o niepodległości państwa kanadyjskiego i o jego podziale na dwie części: francuskojęzyczną i angielskojęzyczną. Kiedy po kolejnej pół godzinie strzelania na ślepo jeden z kanonierów został ranny, a mjr Boulton stracił konia, Middleton zarządził odwrót. Milicjanci wycofali się z wąwozu, tracąc trzech zabitych, śmiertelnie rannego por. Swinforda i pięciu rannych. Wśród tych ostatnich był kpt. Wise, którego wystrzelona z daleka kula z Winchestera trafiła w kostkę. Podczas odwrotu upadł por. Hugo Jon Macdonald, syn premiera, wzbudzając ogólne poruszenie. Okazało się jednak, że nie odniósł rany, lecz tylko oberwał w plecy loftkami, które prawdodobnie wytraciły prędkość i nie przebiły kurtki. Lord Melgund o mało nie dostał kuli z dalekonośnego Sharpsa na bizony. Po chwili ogień Metysów osłabł i milicjanci chcieli jeszcze raz spróbować ataku. Ale generał im nie pozwolił.