W książce„Bilgamesz władca Unug” Autor oparł się na wersji asyryjskiej (najlepiej zachowanej), uwzględnił zachowane fragmenty innych przekazów, a w tym dla niego najważniejszych, sumeryjskich. Założenia merytoryczne zawarte w książce to: 1) Przybliżenie warunków życia w społeczeństwie zurbanizowanym epoki późnego neolitu i wczesnego brązu (zwyczaje, obyczaje, religia, życie codzienne). 2) Kształtowanie się podstaw moralno-społecznych w tymże okresie wobec braku jakiegokolwiek sformalizowanego systemu etyczno-moralnego. 3) Problematyka życia pośmiertnego i związanych z tym postaw moralnych, w konfrontacji z system religijnym, który nie ma jeszcze wypracowanej i w pełni rozwiniętej koncepcji eschatologiczej, a przede wszystkim soteriologicznej. 4) Osobistą tragedię bohatera wobec konieczności śmierci jako wyraz ponadczasowego dramatu ludzkości. 5) Odmitologizowanie eposu poprzez nałożenie fabuły opartej na realiach historyczno-etnograficznych, wykorzystując oczywiście fikcję literacką, opartą jednakże na teoriach, hipotezach, źródłach archeologicznych i historycznych. np.: Lista Królów, tabliczka z Tummal, pierścień A’annepaddy... itd.