Czy jesteśmy genetycznie zaprogramowani do pracy w zespole? Na czym polega bycie prawdziwym menedżerem? Czy ekspert musi być arogancki? Dlaczego uczniom wmawia się, że powinni się doskonalić tam, gdzie idzie im najgorzej? Jaka jest różnica miedzy zarządzaniem a ręcznym sterowaniem? Czy kujon jest dźwignią handlu? Po co trabantowi sznurek? Na to i wiele innych pytań Autor odpowiada w niniejszym zbiorze esejów, którego celowo nie chce nazywać poradnikiem. Woli, bowiem, inspirować niż radzić. "Wszystko, co napisałem w tej książce, ma prowadzić do rozwoju zespołów i wspólnotowego nadążania za zmieniającym się światem. Do osiągania wyników PONADPRZECIĘTNYCH. Aby osiągać te przeciętne, wystarczy robić wszystko samemu, za wszystkich i stale zajmować się kwestiami bieżącymi. Byle zaliczyć na "tróję z minusem" i j a k o ś dopiąć budżet, zrealizować target czy osiągnąć wynik . Ale wówczas nie ma co mówić o efekcie pracy zespołowej. Jeśli myślimy za zespół, pomysły będą tylko takie, jakie sami wymyślimy. Jeśli cały czas mówimy ludziom, co mają robić, zwalniamy ich z myślenia i ograniczamy rozwój firmy. Jeśli tylko wytykamy im błędy zamiast chwalić za wykorzystanie talentów, nie będą chcieli z nami pracować. Zwarcia w zespole są nieuniknione. Nie da się, bowiem, wymazać czyjejś wiedzy i na jej miejsce wsadzić mu naszej. Da się natomiast poszukać sposobów komunikacji dwóch zbiorów danych. WiFi, bluetooth, IR... Wspólnej częstotliwości...". Miłosz Brzeziński Topowy polski trener z międzynarodowym certyfikatem coacha ICC. Konsultant CNBC Biznes i TVN w zakresie psychologii biznesu. Autor obrazoburczych felietonów, obrzydliwych recenzji i rewolucyjnych artykułów na temat biznesu w teorii i w praktyce. Profesor Działań Skutecznych w Instytucie Kreowania Skuteczności. Konsultuje celebrytów, dziennikarzy i najwyższą kadrę menedżerską w Polsce. Denerwuje. Wyzłośliwia się. Zmusza do myślenia. Ma dwa życiowe motta ( Prawdziwa pasja, to wydzieranie światu wiedzy 24 godziny na dobę oraz Wyróżnij się albo zgiń) i dwa rodzaje wizytówek (poważne i niepoważne).