Legenda związana z nazwiskiem Sforza określa jednocześnie, lapidarnie i dosadnie, charakter ludzi noszących to nazwisko: władczyń, upartych, nie znoszących sprzeciwu. Taką też była kobieta, którą 18 kwietnia 1518 r. koronowano na królową Polski. Wiwatujące na jej cześć w Krakowie tłumy nie przypuszczały, że złotowłosa, przybyła z dalekiej Italii, dama okaże się prawdziwą Sforzówną i zostanie jedną z najenergiczniejszych, a przy tym najbardziej znienawidzonych władczyń Polski, zaś jej „czarna legenda” przetrwa aż po wiek XX.