Za garść cywilizacyjnych smakołyków oddajemy codziennie swoje zdrowie chorobom. I choć wiemy, że cywilizacja z chorobami trzyma, to jednak zdążyliśmy się do jej lekkości i sztucznego piękna przyzwyczaić. A przecież wrota natury są otwarte, więc powrót do niej i do jej normalności jest wciąż możliwy. Tylko natura może przekazać bezinteresowną pomoc dla naszego zdrowia, tuląc do swego wrażliwego serca zdrowego i chorego, biednego i bogatego, butnego i zgubionego, wszak żyje ona miłością, miłością karmi i miłością uzdrawia.