Trzecia zachowana komedia Arystofanesa, a piąta pod względem kolejności powstania. Pierwsza, niezachowana wersja sztuki zajęła w agonie komicznym na Dionizjach w 423 p.n.e. trzecie - ostatnie - miejsce; druga wersja, opracowana prawdopodobnie w latach 419-416 p.n.e. prawdopodobnie nie była nigdy wystawiona. Podczas gdy w poprzedzających trzech sztukach - niezachowanych "Babilończykach" oraz zachowanych "Acharnejczykach" i "Rycerzach" - głównym wątkiem była polityka, tak tutaj - jak w pierwszej (niezachowanej) komedii twórcy, "Biesiadnikach" - Arystofanes krytykuje "nowomodne" wychowanie młodzieży, uosobione przez Sokratesa i jego uczniów, przedstawianych jako sofistów. Brak odnośników do ówczesnej polityki, połączony z nieobecnością sprośnych żartów, spotykanych często w innych komediach twórcy i obecnością powszechnie znanej postaci, jaką jest Sokrates, czyni tę sztukę jedną z najbardziej przystępnych komedii Arystofanesa.