Roman Graczyk, pisząc biografię profesora Wiesława Chrzanowskiego,  wykorzystał bogaty i różnorodny materiał źródłowy: teksty pisane przez samego bohatera książki  – od młodzieńczych pism ideowych po ostatnie publikacje; znajdujące się w IPN-ie materiały  ze śledztw,  procesów, inwigilacji, przesłuchań, procesu lustracyjnego  Profesora, jak również zeznań jego kolegów i znajomych; a także wspomnienia i relacje.  Autor tak charakteryzuje swego bohatera:  „był człowiekiem nieschematycznym. Narodowiec, ale silnie akcentujący znaczenie pierwiastka (…) Przeciwny partyjnej dyscyplinie i myśleniu stadnemu. Katolik przekonany o prawie katolicyzmu do publicznej obecności, ale nie afiszujący się ze swoją wiarą i nie poddający się katolickiej modzie (...). Przeciwnik Powstania przed pierwszym sierpnia 1944 roku, ale następnie jego uczestnik, ranny w walkach”. W 1980 roku był jednym z doradców rodzącej się „Solidarności”. W roku 1989  tworzył Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe, partię mająca być syntezą tradycji narodowej i tradycji chadeckiej.  W wyborach 1991 roku wszedł do Sejmu z listy AWS i został marszałkiem izby. Dla Wiesława Chrzanowskiego przez całe życie najważniejsze było poczucie, że ma pewne zadanie do spełnienia -  wypełnienie testamentu tych, którzy nie dożyli wolnej Polski. Temu zadaniu służył wiernie.