Józefa Gruszka – malarka i poetka urodzona 12 lutego 1977 roku w Zakopanem. Pochodzi z rodziny o artystycznych zdolnościach. Jej dziadek – Jan Haza był rzeźbiarzem i prowadził znany sklep z pamiątkami na Krupówkach. Talenty do rzeźby odziedziczyła mam Józefy, Bogusława. Pani Józefa Gruszka to młoda poetka o bardzo dużej wrażliwości, niestety jeszcze nieznana szerszemu ogółowi czytelników. Jej wiersze na pozór zdają się mocno kontrastować z otaczającym nas światem, są jakby od niego odwrócone. Kierują się bowiem do wnętrza człowieka, do jego osobistych myśli, przeżyć uczuć. Poruszają odwieczne problemy związane z istnieniem człowieka i jego poszukiwaniem drogi do szczęścia, o którym przecież każdy marzy. Poezja Józefy Gruszki bombarduje czytelnika egzystencjalnymi pytaniami typu: „siwych włosów blask – czy to kosmiczny pył czy po życiu pamiątka”? – i prowokuje do stawiania sobie pytań własnych. Warto po nią sięgnąć, a tradycyjne środki językowe tych wierszy unaoczniają trwałą wartość ojczystej mowy.