"Kiedyś napisałem piosenkę, ze słowami "Kocham świat..." opartą na akordach poloneza As-dur Fryderyka Chopina. Jak mało wiedziałem wtedy o świecie. Odkąd otworzono granice przemierzyłem kilkadziesiąt egzotycznych krajów, próbując świat poznać i zrozumieć. To owocowało ponad setką programów i filmów, które realizowałem dla Telewizji Polskiej. Moje oczy widziały więcej niż kamera. Zapamiętałem twarze biednych na ogół, choć uśmiechniętych przyjaźnie ludzi, bez wyjątku kochających własny, rzadko dobrze urządzony kraj. Wyrażali takie uczucie słowami. Mieli to wyhaftowane nie na transparentach, ale w chatach, na ściennych makatkach. Czy mam się wstydzić tego uczucia w moim kraju? Jego sercokształtna przestrzeń zarysowała się wzdłuż linii Wisły, a może inaczej. Piszę teraz z nadzieją, że to stan przejściowy. Będąc z moimi bohaterami daleko od ojczyzn, widzę wyraźnie, jak jesteśmy różni i bliscy zarazem w tej barwnej mozaice, która nie może stać się jednym kolorem. Brunatnym, czerwonym, albo..." Wojciech Popkiewicz Na Madagaskarze - Polak i Rosjanin pokonują niezwykłą przestrzeń. Czy uda im się pokonać czas, oderwać się od historii? Jeden z nich był bezpośrednim świadkiem tajemniczego dramatu. Jego pamięć własna i cyfrowa jest zagrożona. Ucieczka staje się koniecznością. Przypadkiem jest przygoda, oszałamiająca przyroda i miłość. Na wydarzenia w wiosce nad Oceanem Indyjskim pada daleki cień Smoleńska.