Czarna piosenka to legendarna „książka-widmo” – tomik, który miał być debiutem Wisławy Szymborskiej, ale nigdy nie został wydany. Jego losy skrywają wiele tajemnic. Być może wstrzymała go cenzura, być może sama poetka uznała, że w takim kształcie nie miał wówczas szans na publikację. Niektóre z wierszy publikowane były w czasopismach literackich, zaledwie kilka z nich autorka włączyła później do wydań książkowych. Odnaleziony w papierach Wisławy Szymborskiej maszynopis zawierający wiersze z lat 1944–1948 umożliwił przygotowanie do druku tomu, który dopiero w roku 2014, opatrzony wstępem biografki poetki, Joanny Szczęsnej, trafia do rąk czytelników. Mogą oni poznać poetyckie początki przyszłej Noblistki, w wierszach noszących znamiona czasu, w jakim powstały, odkryć motywy, myśli i obrazy konstytuujące świat poetycki jej dojrzałej twórczości.