Bohaterka tej ksiazki niejedno ma imie - moglaby od biedy nazywac sie Bridget Jons, ktorej wrazliwosc zamiast whisky ostrzyla annesexton. Moglaby nazywac sie Swieta Wyuzdana Anis Nin, spotykajaca swoje setne erotyczne spelnienie. Moglaby nawet przez chwile stac sie przestraszonym facetem, ktory rozpoznaje kobiecosc w sobie i nie wie za bardzo, co z nia zrobic. Na pewno jest kobieta, ktora zrozumiala, dlaczego Van Gogh obcia sobie ucho i dobrze wie, co znaczy cienka czerwona linia, ktora dzieli swiatlo od ciemnosci.Tresc tej ksiazki balansuje miedzy zyciem a literatura, literatura a zyciem, moze stac sie zyciem w literaturze? Jest tu wszystko. Intymny dziennik przechdzacy w wyrafinowany esej, wysokiej proby liryka, ktora niespodziewanie wyrasta rozpalonym od zmyslow opowiadaniem o Alicji. Jest e-mail i telefon komorkowy, ktory pelni role wspolczesnego konfesjonalu. Forma tutaj nie jest okreslona raz na zawsze. Nie przypomina niczego co do tej pory napisano.