Opowieść o miłości, samotności i odwiecznym marzeniu o nieśmiertelności Dotknij wiatru, dotknij wody Amosa Oza jest książką magiczną. Jest poezją i muzyką. Opowieścią o miłości i samotności. O ludziach szukających ucieczki przed wrogim światem i o ich odwiecznym marzeniu o nieśmiertelności. Ale i o tym, jak wszystko - drzewa, kościelne wieże, nawet drobne przedmioty materialne - sięga tęsknie wzwyż, pragnie uwolnić się od cielesności, ulecieć w sferę ducha. Początkowo akcja rozgrywa się w Polsce - ale w Polsce ze snu, o jakiej opowiadała Ozowi matka - a potem przenosi się do Ziemi Obiecanej, gdzie bohater książki, marzycielski syn zegarmistrza z miasta M. chroni się przed wojną i nareszcie znajduje ukojenie.