Swoją pracę autorka poświęciła niezwykle istotnemu zagadnieniu, jakim jest rozmowa dziecka z dorosłym. W specyfikę takiego kontaktu wpisana jest zarówno asymetria relacji jej uczestników, jak i asymetria umiejętności, a także nawyków językowych, intencji, odmienności widzenia świata oraz siebie w nim. Nie można też zapomnieć o ulotności i niepowtarzalności zjawiska, jakim jest rozmowa. Pytanie zatem o to, jakiej komunikacji doświadcza dziecko, porozumiewając się z dorosłym, dotyczy struktury, przebiegu, interakcyjności i relacji, ale także: wyjaśnienia, przekazu i odbioru znaczeń czy tworzenia sfery afektywnej. Odpowiedź na pytanie, czego doświadcza dziecko w trakcie rozmowy z dorosłym, ma kluczowe znaczenie dla właściwych relacji nauczyciela i ucznia w młodszym wieku szkolnym. Cel pracy, jaki sobie autorka postawiła, to taki opis rozmowy dziecka z dorosłym, który pozwala na odkrycie jej poszczególnych elementów i zależności między nimi. Praca ma charakter prezentacji materiałowej. Kategorie opisu są ilustrowane, a przykłady wypowiedzi dobrane z zebranych rozmów między dzieckiem a dorosłym, odbywających się w różnych sytuacjach, miejscach i na różny temat.