Nalezy kierowac samym soba. Nie wolno pozwolic na to, zeby przychodzace zadania sterowaly naszym zyciem. Nalezy zaplanowac wykonywanie rutynowych dzialan kazdego dnia o tej samej porze. Trzeba to cwiczyc codziennie. Nalezy odpowiadac na e-maile tylko raz dziennie. W przeciwnym razie grozi to gaszeniem kolejnych pozarow i zahamowaniem postepow w osiaganiu celow. Menedzer powinien ustalic, co tylko on i nikt inny jest w stanie zrobic, i po prostu to zrobic. Jesli uzna, ze robi cos, co moga wykonac jego podwladni, powinien przestac sie tym zajmowac. Jesli bowiem nadal bedzie wykonywal prace, ktore moga robic inni, nie wypelni swoich obowiazkow. A moze np. chodzic o tak istotne kwestie, jak strategia dotyczaca dostosowania zasobow i mozliwosci organizacji do jej zewnetrznego otoczenia konkurencyjnego. Po trzecie, ta ksiazka poswieca tylko troche miejsca na nauke mechanicznego prowadzenia analizy kosztow i korzysci. Poniewaz jedynym sposobem zapoznania sie z tym materialem jest rozwiazywanie problemow, lepiej jest uczyc przez internet z wykorzystaniem programow interaktywnych, np. ekonomii menedzerskiej MBAPrimer.com czy Samuela Bakera Economic Interactive Tutorials4. Te programy ucza np. analizy wielkosci krancowych, a potem natychmiast zmuszaja studentow do zastosowania wiedzy i wypelniania konkretnych okienek arkusza kalkulacyjnego. Na koncu kazdego rozdzialu studenci sami sprawdzaja, czego sie nauczyli, rozwiazujac zadania. Jesli nie potrafia odpowiedziec na pytanie, moga wrocic do odpowiednich fragmentow materialu. Nastepnie, kiedy studenci sa juz pewni, ze rozumieja wszystko, czego sie uczyli, daje im do napisania przez Internet sprawdzian z przestudiowanego materialu, zabraniajac korzystania z pomocy naukowych. Wykorzystywanie materialow dostepnych w internecie do zapoznawania sie z narzedziami analizy kosztow i korzysci umozliwia osiagniecie dwoch celow. Po pierwsze, studenci moga pracowac w ich wlasnym tempie. To pozwala profesorowi uczyc na tym samym kursie studentow majacych odmienna wiedze wstepna. Ci, ktorzy maja zdolnosci analityczne albo doswiadczenie w rozwiazywaniu problemow ekonomicznych, opanuja material bez wiekszego wysilku, uczac sie przy tym duzo dzieki przedstawianym na seminariach przykladom zastosowan wiedzy w biznesie. Ksiazke napisalem z mysla o trzech grupach czytelnikow. Po pierwsze, jest dostepna dla kazdego, kto umie czytac i jasno myslec. Poniewaz jednak jest nacelowana na rozwiazywanie problemow pojawiajacych sie w biznesie, staje sie najbardziej przydatna dla osob z doswiadczeniem zawodowym. Po drugie, ksiazke mozna wykorzystywac w ksztalceniu kadry menedzerskiej zarowno w programach typu MBA, jak i na kursach, ktore koncza sie bez nadania stopnia naukowego. Po trzecie, ksiazke mozna wykorzystac na stacjonarnych studiach MBA. W takim przypadku uzupelniam material zawarty w ksiazce interaktywnymi cwiczeniami prowadzonymi przez internet. Kazdy, kto czytal Economics in One Lesson, od razu zauwazyl, ze moja ksiazka jest holdem zlozonym Henry'emu Hazlittowi. Podobnie jak on probuje w swojej ksiazce laczyc intuicje ekonomiczna z prezentacja problemow i przykladow z praktyki. Staram sie o podobna jak u Hazlitta bezposredniosc, prostote i precyzje wywodu, lecz ujmuje historie w bardziej rozbudowane ramy analityczne tak, zeby lepiej nadawaly sie do wykorzystania w programach typu MBA. Luke Froeb