Praca jest pierwszą w polskim literaturoznawstwie monografią prozy krytyczno- i historycznoliterackiej Władysława Chodasiewicza, rosyjskiego poety, krytyka i historyka literatury rosyjskiej , przedstawiciela epoki Srebrnego Wiku i „pierwszej fali” emigracji rosyjskiej. Autorka podjęła w niej próbę rekonstrukcji poglądów estetycznych Chodasiewicza, uporządkowania i systematycznego omówienia wieloletnich refleksji twórcy nad „prawami poetyckiej biologii”, prześledzenia jej powinowactw z rosyjską estetyką XIX i XX wieku, ustalenia jej głównych pojęć, koncepcji i postulatów.