Autorka postawiła sobie za zadanie uwzględnienie w Antologii głosów samych Afrykanów, a nie jak to było do tej pory tylko Europejczyków. Jest to zadanie o tyle trudne, że to, co nazywamy sztuką afrykańską jest bardzo silnie uwikłane w sfery postrzegana świata, które Europejczycy sytuują na obrzeżach myśli estetycznej. Proponowany zestaw tekstów dotyczy bardzo szerokiej gamy zjawisk. Znajdujemy w nim rozdział poświęcony sztuce słowa i tradycji ustnych przekazów, skupiający się na tekstach narracyjnych. Jest rozdział poświęcony rytualnej roli rzeźb i masek oraz ich związkom zarówno ze strefą wierzeń, jak i z symbolicznym postrzeganiem figury człowieka i jej atrybutów. Uwzględnione są wzajemne przenikające się sfery tańca, muzyki i śpiewu. Ważne miejsce przypada tekstom dotyczącym estetycznej percepcji ludzkiego ciała i ubioru. Antologię zamyka rozdział poświęcony architekturze oraz zdobnictwu i estetyce przedmiotów codziennego użytku.