Czy zabijanie jest zawsze złe? Czy istnieją sytuacje, w których kategoryczny zakaz odbierania życia może zostać zrelatywizowany? Czy życie powinno być chronione przez cały czas, czy może należy wyróżniać etapy, kiedy jego zakończenie nie jest już, lub jeszcze, zabójstwem? Czy samobójstwo jest problemem moralnym, czy jedynie jednostkowym wyborem? Coraz powszechniej kwestionuje się niegdyś oczywiste prawo człowieka do uśmiercania innych gatunków. Naukowe sposoby wyjaśniania procesów psychicznych zmuszają nas do przemyślenia takich kwestii jak ciągłość tożsamości człowieka czy relacja między jego osobowością i biologicznym ciałem. Co wówczas z naszym pojmowaniem śmierci i zabijania? Sięgając zarówno do ustaleń nauk przyrodniczych, jak i narzędzi filozoficznych, Jeff McMahan w książce Etyka zabijania systematycznie analizuje etyczne wyzwania naszej współczesności, zdolnej zabijać w sposób bezprecedensowy. Ostatecznym celem tej książki jest zrozumienie, na czym polega moralność zabijania. Wydaje się, że w tych wypadkach, w których zabijanie jest złe, musi istnieć jakiś decydujący element wyjaśniania jego zła, który by wskazywał na to, że sprawia ono ofierze coś strasznego: sprawia, że umiera. Rzeczywiście, zupełnie naturalne jest założenie, że normalnie śmierć jest tak dużym nieszczęściem, iż morderstwo jest najbardziej niemoralną ze zbrodni. Morderstwo jest najohydniejszą zbrodnią, ponieważ, ogólnie rzecz ujmując, wyrządza największą krzywdę – powoduje śmierć. Jeśli to prawda, to aby zrozumieć moralność zabijania, musimy znaleźć odpowiedź na pytanie, dlaczego i w jakim stopniu śmierć jest zła dla tego, kto umiera. (...) Przy czym nie pytamy tu o to, czy jedna śmierć może być gorsza pod względem okoliczności, ponieważ jest jasne, że może. Niektóre śmierci są na przykład boleśniejsze niż inne lub mniej godne. Nie jest to też pytanie o to, czy dla kogoś śmierć jednej osoby może być gorsza niż śmierć drugiej. Również tu odpowiedź jest oczywista: śmierć osoby, która jest powszechnie kochana i od której wielu zależny, jest czymś gorszym dla pozostałych przy życiu niż śmierć osoby, która jest po prostu uciążliwa. Pytamy natomiast o to, czy zakładając pewną stałość sposobu umierania, jedna osoba, przestając istnieć, może być bardziej pokrzywdzona niż druga. (Z tekstu) Według Petera Singera, Etyka zabijania jest obowiązkową lekturą dla każdego, kto chce dzisiaj pisać o aborcji, śmierci mózgu, eutanazji czy prawach zwierząt.