Pisze Autor: "Ernesto Sabato mówi o piśmie nocnym i dziennym. (...) W piśmie nocnym pisarz konfrontuje się z czymś, co pojawia się niespodziewanie w jego wnętrzu, on zaś dotąd nic o tym nie wiedział: niepokojące, czy wręcz budzące grozę uczucia i impulsy zadziwiają nas, przerażają, ukazują nam naszą twarz, której istnienia nawet nie podejrzewaliśmy (...) Do nocnego pisma należą Głosy, Mieć życie za sobą i, w mniejszym stopniu, Teraz chyba Pan zrozumie. Ten rodzaj twórczości jest związany z formą teatralną – z fizycznością głosu, gestów, ciała – z formą monologu. (...) Conde natomiast należy do innej kategorii: z pewnością jest melancholijnym opowiadaniem, wręcz mrocznym i nocnym, ale nie ma nic wspólnego z negatywnością wyróżniającą pozostałe teksty, ponieważ charakterystyczne jest dla niego głębokie poczucie – mimo klęski, nieszczęścia, katastrofy – epickiej jedności życia, jego sensu, czasami ukrytego, lecz przecież zawsze obecnego".