Kreśli obraz XIV-wiecznej Europy targanej wojnami, epidemiami, klęskami głodu. Ukazuje pogłębione życie religijne w tym okresie, także działalność misyjną franciszkanów i dominikanów na Wschodzie, i rozwój ruchu pielgrzymkowego: Bonifacy VIII ogłasza w 1300 Rok Święty. Przedstawia tło konfliktu między królem Francji a głową Kościoła. co skutkuje niewolą awiniońską papieży, i późniejsze starania m.in. Katarzyny ze Sieny o powrót następcy Piotrowego do Rzymu. Wskazuje na rolę św. Joanny d’Arc w wojnie angielsko-francuskiej i opisuje inwazję turecką na Bałkanach (upadek Konstantynopola). Omawia najważniejsze problemy ówczesnego Kościoła, m.in. Wielką Schizmę Zachodnią, koncyliaryzm, husytyzm, stanowiące główny temat soborów w Konstancji (1418) i Bazylei (1431–1445). Na tle późniejszego rozwoju miast oraz intensyfikacji życia kulturalnego i naukowego, przedstawia narodziny humanizmu oraz sztuki renesansu. Przybliża historię wielkich odkryć geograficznych, kończąc opowieść na postaci i dziele Mikołaja Kopernika.