Życie najbardziej znanych twórców polskich XIX i XX wieku jest tak naprawdę nieznane. Zdanie to sprzeczne, nielogiczne–legło u podstaw świetnej książki Krzysztofa Tomasika. Książki prawie niemożliwej, bo zagarniającej całe stulecie kultury polskiej, a zarazem jasnej, prostej i przekonującej. Niemożliwej, bo niedającej się wpasować w dotychczasowe opowieści o polskiej kulturze minionego stulecia. Przemysław Czapliński Homobiografie to zbiór szesnastu opowieści o najważniejszych polskich pisarzach i pisarkach XIX i XX wieku. Są to opowieści przede wszystkim o ich życiu prywatnym. Postacie, przedstawiane zazwyczaj w sposób pomnikowy, z pominięciem wielu niewygodnych kwestii, których nazwiska stały się jedynie przykrym wspomnieniem z czasów szkolnych, zostają tu zaprezentowane ze zwyczajnej, ludzkiej strony. Raczej w szlafroku niż na postumencie. Dzieje się to za sprawą wciągającej narracji autora i zastosowaniu metody Tadeusza Boya-Żeleńskiego–odbrązawiania nieskazitelnych biografii. Materiałem dowodowym są cytaty z pamiętników, listów, dzienników. W efekcie poznajemy prawdziwe życiorysy wybitnych osobistości kultury polskiej, których tożsamość przez długie dziesięciolecia była kamuflowana.