Tom esejów inne Tradycje [other Traditions] powstał z wykładów, które Ashbery wygłosił w roku akademickim 1989/1990 na Uniwersytecie Harvarda w ramach cyklu Charles Eliot Norton Lectures, prowadzonych wcześniej między innymi przez Octavia Paza, Thomasa Stearnsa Eliota, Jorge Luisa Borgesa, Itala Calvino, Umberta Eco, Czesława Miłosza. Ashbery pokazuje w swojej książce, że literatura nowoczesna nie jest wcale jednolita, że jej główny nurt, który w tradycji anglojęzycznej wyznaczają nazwiska Yeatsa, Pounda i Eliota, pomija niezwykle ciekawe projekty poetyckie, niemieszczące się w spójnym obrazie "wysokiego modernizmu". Nie ma jednej nowoczesności. Przeciwnie: istnieje bardzo wiele różnych tradycji, które czasem wchodzą ze sobą w dialog, czasem w otwarty konflikt, ale najczęściej rozwijają się obok siebie, nie dbając o to, co dzieje się na głównym trakcie. Ashbery wydobywa z archiwum sześciu autorów (Johna Clare'a, Thomasa Lovella Beddoesa, Raymonda Roussela, Johna Wheelwrighta, Laurę Riding i Davida Schuberta), których nie znajdziemy na oficjalnych mapach literatury modernistycznej. Proponuje zupełnie inny sposób mówienia i pisania o poezji, niepodobny do niczego, co znane. Robi to po to, by zmienić historycznoliteracką kartografię i ożywić skostniały do reszty dyskurs współczesnej krytyki. Książkę przełożyli na język polski wybitni poeci i tłumacze: Julia Fiedorczuk, Jerzy Jarniewicz, Tadeusz Pióro, Piotr Sommer i Andrzej Sosnowski.