Jeśli miłość musi dostarczać dowodów, to kto był bardziej kochany ode mnie? - pyta Dora Maar, która w tej barwnej powieści sama opowiada losy swego burzliwego związku ze słynnym malarzem. Poznali się, gdy ona dobiegała trzydziestki, a on był po pięćdziesiątce, i spędzili kilka niezwykłych lat. "Dowodami" miłości były niezliczone portrety Dory, jakie Picasso rysował i malował, a także pozwolenie mistrza, by asystowała mu przy pracy nad "Guernicą". Napisana w formie monologu opowieść o wielkim romansie i egoistycznym geniuszu - "kolekcjonerze kobiet". Dora była być może najważniejszą z nich.