W roku 1968 Levin wraz z grupą studentów i reżyserką Edną Shavit przedstawił w klubie studenckim Bar-Barim pierwszy kabaret satyryczny pt. Ja i ty i następna wojna ("At wa'ani we'ha'milchama haba'a"). Kabaret kalał narodowe świętości, wyśmiewał się z instytucji armii, patosu oraz sentymentalizmu przemówień i dziennikarskich powojennych wypowiedzi. Była to pierwsza realizacja teatralna utworu Levina.Od tego momentu zaczyna się ponad trzydziestoletni okres kariery Levina jako dramaturga i reżysera. W czasie tym stworzył dzieło, które krytycy i znawcy tematu dzielą na rozmaite fazy twórczości odnajdując w każdej fazie specyficzne dla każdego okresu gatunki. Obala to tezę niektórych przeciwników Levina, którzy twierdzą, że pisał on przez całe życie tę samą sztukę i w każdym dramacie pisał o tym samym.