Problem w opisywaniu życia Jezusa jako człowieka wynika nie tyle z ubóstwa źródeł, ile z ich nadmiaru. Trudno też wydobyć z tekstów pełny sens wypowiedzi i zdarzeń, które każdemu pokoleniu trzeba wyjaśniać na nowo. Inny problem dotyczy tego, jak po dwóch tysiącach lat przedstawić czytelnikom osobowość tak niezwykłego i niejednoznacznego człowieka, który postępował zarazem z pasją i namysłem, prostolinijnie i subtelnie, autorytatywnie, czasami wręcz surowo, a przy tym w sposób pełen życzliwości, zrozumienia, przebaczenia i miłości, ponadto zaś do tego stopnia olśniewał swoimi przymiotami, że przebywający blisko Niego uznawali bez wahania Jego boskość. Mimo to jest chlubą chrześcijaństwa, że pisarze wszystkich czasów przyjmowali za możliwe poważyć się na tworzenie własnych portretów tego człowieka.