Rynki finansowe zmieniają się nieodwracalnie, a znane teorie gospodarcze zawodzą. Ameryka nie jest już centrum świata finansów. Państwa, które wcześniej były dłużnikami, akumulują dziś zaskakujące bogactwo i decydują o przyszłości świata w stopniu, jaki wcześniej był nie do pomyślenia.. Płynność wewnętrzna rynków finansowych sprawia, że banki centralne mają coraz mniejszy wpływ na podaż pieniądza. Świat wkracza w erę stagflacji, a nierówności dochodów w państwach uprzemysłowionych nasilają się. Nowe produkty finansowe oparte na derywatach zmieniają zachowania uczestników rynku i całe jego segmenty. Władze próbują ratować sytuację zastrzykami płynności i bodźcami fiskalnymi. Toczą się debaty nad rozwojem instytucji wielonarodowych, ale pojedyncze państwa wciąż wybierają doktrynę "my kosztem sąsiada". Powstaje pytanie: dokąd nas to prowadzi? Mohamed El-Erian jest jedną z najbardziej szanowanych osobistości w świecie finansów. Łączy wydarzenia ostatnich lat w spójny kontekst i intepretuje zachowania rynków. Mówi, jak skorzystać w erze globalnych zmian gospodarczych i jak poradzić sobie z rosnącym ryzykiem rynkowym. W tym co większość uznaje za szum rynkowy, El-Erian widzi szanse i ryzyka, które pokierują rynkiem w najbliższych latach. Świat dnia wczorajszego nie przechodzi płynnie w świat jutra, ale gwałtownie się z nim zderza. El-Erian bada i rzuca światło na czynniki globalnych zmian. Proponuje, jak: - analizować wpływ państw rozwijających się, które wyrastają na światowe potęgi - chronić się przed nowymi źródłami ryzyka systemowego - rozumieć reakcje banków centralnych i polityki fiskalne w związku z niedawnym załamaniem rynku - powinny reagować organizacje wielonarodowe Ta książka wyjaśnia fundamentalne zmiany w dzisiejszej globalnej gospodarce i w systemach finansowych. Książka daje ogólną wiedzę o finansach w ostatnich latach. Jest zbiorem aktualnych informacji o rynku wzbogaconych o komentarze analityczne. O AUTORZE Mohamed El-Erian jest dyrektorem współzarządzającym Pacific Investment Management Company (PIMCO), jednej z największych i najbardziej szanowanych na świecie spółek powierniczych. Wcześniej był prezesem i dyrektorem zarządzającym Harvard Management Company (HMC), jednostki zarządzającej funduszem stypendialnym i innymi aktywami Uniwersytetu Harwarda o wartości 35 miliardów dolarów. Przez piętnaście lat pracował w Międzynarodowym Funduszu Walutowym, gdzie zajmował się politykami, rynkiem kapitałowym i zagadnieniami gospodarki wielonarodowej. Jako jeden z nielicznych zarządzających funduszami wyszedł obronną ręką z kryzysu argentyńskiego. Zasiadał w Komitecie Doradztwa Zobowiązań Skarbowych USA, a także w Międzynarodowym.