Obudziłam się w szpitalnym łóżku, straciwszy pół roku wspomnień. Obok mnie byli mój ukochany, – jak mogłam go zapomnieć? – wuj oraz wredna macocha. Wszyscy obarczają mnie winą za tragiczny wypadek samochodowy, w którym mój brat doznał uszkodzenia mózgu. Ale przecież to nie może być prawdą…? Mam wrażenie, że to leki wpływają negatywnie na moją pamięć. Nie jestem pewna, komu mogę zaufać. I zaczynam przypominać sobie rzeczy, o których nie miałam pojęcia. Chyba zaczynam tracić rozum. A najgorsze jest to, że oni chyba chcą mnie zabić. Ale dlaczego i kim właściwie są ci oni? Czy śmierć za prawdę jest lepsza od życia w kłamstwie?