Psychologowie nieustanie odkrywają nowe, spadające na kobiety obowiązki wobec dziecka. W ten sposób kryzys gospodarczy przyczynił się do zahamowania oczekiwanej ewolucji mężczyzn. Wzmógł ich opór wobec wprowadzania równości i dzielenia obowiązków. Obiecujące początki – które, jak się nam wydawało, dostrzegałyśmy – zatrzymały się na pierwszym etapie. Kryzys równościowy, mierzony różnicą między zarobkami mężczyzn i kobiet, bierze się z nierównego podziału prac domowych i obowiązków związanych z opieką nad członkami rodziny. Obecnie, po dwudziestu latach, kobiety nadal przyjmują na siebie trzy czwarte tego typu zadań. Jednak kryzys gospodarczy nie jest jedyną przyczyną utrzymywania się nierówności. Pojawiła się nowa, jeszcze trudniejsza do pokonania przeszkoda wzmacniająca nierówność – kryzys tożsamości jakiego – prawdopodobnie – nie było dotychczas w historii ludzkości. Do niedawna światy mężczyzn i kobiet były całkowicie różne. Uzupełnianie się ról i funkcji podsycało właściwe dla każdej płci poczucie tożsamości. Cóż pozostało z tych podstawowych różnic, od kiedy mężczyźni i kobiety mogą wykonywać te same zadania i odgrywać te same role w sferze publicznej i prywatnej? Skoro macierzyństwo jest właściwe tylko kobiecie, czy wynika z tego, że mężczyznę należy definiować za pomocą negacji, a więc jako tego, który nie zachodzi w ciążę?