Wojna widziana oczami niemieckiego żołnierza, członka 24. Dywizji Pancernej. Trafił na front zaraz po zakończeniu szkolenia w październiku 1942 roku, gdy jednostka walczyła pod Stalingradem. Przeszedł cały jej szlak bojowy, aż do walk nad Wisłą w sierpniu 1944 roku. Następnie brał udział w walkach w Prusach Wschodnich, m.in. w odbiciu Nemmersdorf, którego mieszkańcy zostali zmasakrowani przez Armię Czerwoną. Później otrzymał przydział do Korpusu Pancernego Grossdeutschland, a końca wojny, lecząc się z kolejnej rany, doczekał w Sudetach. Wraz z innymi rannymi został przez Amerykanów wydany Rosjanom i jedynie własnej pomysłowości oraz determinacji zawdzięczał uniknięcie wywózki na Syberię.