Pamiętnik Jarosława Iwaszkiewicz opisujący dzieciństwo i młodość na Ukrainie, lata wojny, okres odzyskiwania niepodległości, wreszcie wspomnienia, obraz świata artystycznego epoki międzywojennej, jej wybitnych przedstawicieli od Szymanowskiego, poprzez Tuwima, Lechonia do Staffa i innych. Wielbiciele twórczości pisarza poznają okoliczności powstawania niektórych jego dzieł, a w szczególności źródła, z których czerpał wzory dla swoich powieściowych bohaterów. Iwaszkiewicz w swych wspomnieniach jawi się jako wrażliwy obserwator otaczającej go rzeczywistości. Także do swojej osoby potrafi podejść z dystansem, ujawniając swoje słabostki i ambicje. "Lektura wspomnień Iwaszkiewicza jest lekka, zabawna, niekiedy doprawdy wzruszająca". Ryszard Matuszewski, "Nowa Kultura" "Nakładają się wzajem na siebie w tej pięknej książce coraz inne nastroje, coraz inne wizerunki miejsc, stosunków, środowisk. Wplata się w treść pamiętnikarską zamyślenie nad życiem, nad jego urodą i mijaniem, pięknem i bólem. Zjawiają się losy ludzkie, przypomnienia zdarzeń, godzin, przeżyć - tak wymowne, tak zwarte w swym wewnętrznym dramatyzmie, że zdają się niekiedy omal wtopionymi w pamiętnikarską relację odrębnymi nowelami". A. Hamerliński, Nad pamiętnikiem Jarosława Iwaszkiewicza, "Tygodnik Kulturalny"