Książka jest pierwszą w polskiej literaturze monografią legionu rzymskiego – w tym wypadku legio XX Valeria Victrix. Wchodził on w skład garnizonu prowincji Brytanii, stacjonował m.in. na Wale Hadriana. Jak ważny dla Brytanii i historii Wysp Brytyjskich był legion XX Valeria Victrix, niech świadczy fakt, że namiestnicy prowincji swe działania w głównej mierze opierali na tym właśnie legionie. Legion XX uczestniczył w największych kampaniach militarnych podejmowanych na wyspie oraz w największych przedsięwzięciach budowlanych, pozostawiając po sobie bardzo dużą ilość zabytków, nie tylko epigraficznych. Z czasem legion ten zaczął być nierozerwalnie utożsamiany z Brytanią, tak że w niektórych inskrypcjach jest określany jako legio XX Britannicae. Książka ma również na celu przybliżenie zagadnień związanych z miejscem legionu XX Valeria Victrix w życiu prowincji Brytanii, a także religijnych aspektów życia żołnierzy: kultów oficjalnych, znanych z kalendarza rzymskich świąt państwowych (Feriale Duranum), jak i nieoficjalnych, wynikających z indywidualnych, osobistych odczuć żołnierzy. Wiąże się to pośrednio z pozamilitarną funkcją wojska, jako części społeczeństwa rzymskiego, ważnego czynnika gospodarczego, miastotwórczego i kulturowego w świecie prowincjonalnym.