Miasteczko w Anatolii w latach pięćdziesiątych. Leyla jest najmłodszą dziewczynką z pięciorga rodzeństwa, dorasta w niewielkim kręgu rodziny i sąsiadów i pragnie jednego: uciec z tego świata. Feridun Zaimoglu spogląda wstecz na świat, z którego przybył wraz z rodzicami. Jego bohaterka opowiada o swojej codzienności, o przedpołudniach w szkole, popołudniach z siostrami pracowicie dziergającymi ślubne wiano, o życiu w małym, biednym miasteczku, gdzie każdy usiłuje jakoś przeżyć dzień.