Listy zostawione przez św. Pawła, są pismami okazjonalnymi – to nie traktaty teologiczne, lecz odpowiedzi na konkretne sytuacje, a więc prawdziwe listy, wzorowane na formularzu powszechnie wówczas przyjętym. Nie są to ani ,,listy” wyłącznie prywatne, ani też ..epistoły” wyłącznie literackie, lecz słowo, które Paweł kieruje do konkretnych czytelników: Rzymian, Koryntian, Hebrajczyków itd. Czyli do wszystkich wiernych Chrystusa. Za tymi słowami zawsze stoi głoszenie żywego słowa. Są one nieskończenie cenne, tym bardziej że ich bogactwo i różnorodność pozwalają nam znaleźć istotę Pawłowego orędzia. Napisane przy różnych okazjach i do różnych odbiorców zawierają tę samą zasadniczą doktrynę, skoncentrowaną na Chrystusie ukrzyżowanym i zmartwychwstałym, ale którą adoptuje się, rozwija ubogaca w ciągu życia całkowicie oddanego wszystkim... Do kanonu NT weszło też siedem listów, nie będących listami św. Pawła. Są to: jeden list św. Jakuba, jeden list św. Judy, dwa listy św. Piotra, trzy św. Jana. Ich starożytna nazwa ,,katolickie”, wiąże się z faktem, że większość z nich nie adresowano ani do wspólnot, ani też do poszczególnych osób, lecz skierowano ogólnie do chrześcijan.