Schiller Friedrich von (1759–1805), niemiecki pisarz, poeta, dramatopisarz, estetyk, teoretyk teatru; najwybitniejszy obok J.W. Goethego przedstawiciel niemieckiej klasyki; odegrał istotną rolę w rozwoju europejskiego (także polskiego) romantyzmu (dramat „Zbójcy”, „Intryga i miłość”, „Don Karlos”), twórca nowożytnego dramatu historycznego (trylogia o Wallensteinie, „Maria Stuart”); wiersze (oda „Do radości”), ballady. Zainteresowanie filozofią I. Kanta zaowocowało rozprawami „Listy o estetycznym wychowaniu” (1795) i „O poezji naiwnej i sentymentalnej” (1795–96).