Książka ta mogłaby być portretem rodziny. Marta Balińska nigdy nie poznała osobiście swojego pradziadka, Ludwika Rajchmana, ponieważ urodziła się w tym samym roku, w którym on umarł. Poznała go dobrze za pośrednictwem rodzinnych wspomnień, zwłaszcza, że w dzieciństwie miała szczęście spędzać wiele czasu z żoną dr. Rajchmana i w rozmowach krewnych odnajdować nieustanną obecność nieobecnego. Później starała się dowiedzieć wszystkiego o tym nieobecnym, a także przyswoić sobie rodzinną pamięć. W rezultacie powstała książka rzetelna, oparta na poszukiwaniach w dostępnych archiwach, a także na relacjach osób, które pracowały z Ludwikiem Rajchmanem lub dobrze go znały. Jest to wzorcowe studium krytyczne w zakresie badań nad tą wciąż kontrowersyjną dziedziną, jaką jest historia najnowsza, ale także pasjonująca książka, w której życie lekarza „zaangażowanego” – Żyda, polskiego patrioty, obywatela świata – zostało ukazane w wirze wojen i rewolucji pierwszej połowy XX wieku. Ta wyjątkowa biografia uwydatnia trzy zasadnicze sprawy: zaangażowanie w akcje humanitarne, działalność w organizacjach międzynarodowych oraz głębokie przywiązanie do Polski. Rajchman był wierny liberalnym wartościom europejskim, które łączył z wrażliwością społeczną charakterystyczną dla polskiej inteligencji, ale dzielił też z całym swoim pokoleniem wielkie rozczarowania XX wieku. Czy dzielił z nim również wielkie ideologiczne złudzenia? Z lektury tej książki wyłania się raczej człowiek paradoksalnie łączący idealizm z pragmatyzmem, obcy ideologicznym namiętnościom, unikający polityki i głoszący pewną wyższość kwestii humanitarnych, które pozwalają odkryć na nowo sens zaangażowania politycznego.