Choć prezentowane w „Majątku niezastąpionym” wiersze mają bardzo zróżnicowaną treść, autorowi Bogdanowi Kluczyńskiemu udało się wyłonić jedenaście działów tematycznych, poczynając od spraw dotyczących Najwyższej Instancji (czyli Bożych), poprzez myśli związane z wiarą, miłością bliźniego, sumieniem, godziwym życiem, następnie z jego własnymi doświadczeniami. Autor zdecydował się zaprezentować również i te utwory ze względu na szerszy wydźwięk zwartych w nim treści oraz sentyment do pewnych wspomnień. W dalszych częściach tomiku prezentowane są rozdziały poświęcone sprawom ostatecznym, patriotycznym, przyrodniczym, zaś w ostatnim zebrane zostały wiersze o charakterze humorystycznym. Autor sam zaznacza, że do niektórych tematów powraca jak bumerang, przedstawiając problem w innym ujęciu, co zapewne świadczy o silnym ich zakotwiczeniu w jego jaźni i sercu.

Chcąc najkrócej scharakteryzować prezentowane utwory, należałoby powiedzieć, że są one „życiowe”, zachęcające do analizy własnego sumienia oraz silniejszego zwrócenia się ku Bogu, przedstawiające wybrane problemy w sposób realistyczny, a czasem wręcz naturalistyczny. Warto uwierzyć, że wyrażone w nich bolączki, niepowodzenia i obawy, a także wszystkie inne nasze problemy wymagają asystencji Bożej i większej dbałości o gromadzenie skarbów w Niebie. Stąd tytuł jednego z rozdziałów „Majątek niezastąpiony” znalazł zastosowanie do całego zbioru.

Zauroczenie i od lat szkolnych przejęcie genialnym rymotwórstwem naszego wieszcza Adama Mickiewicza udzieliło się autorowi w prezentowanych tu utworach i – jak sam podaje – stał się, mimo woli, jego naśladowcą. W celu usprawiedliwienia – kierowanego szczególnie do osób preferujących inne formy wyrazu szczerze wyznaje, że inaczej wierszować nie potrafi.