Nikołaj Ługinow, znany pisarz z dalekiej Jakucji, stworzył przemyślany i barwny obraz tamtych czasów, widziany oczami kobiety – Höelün, głównej bohaterki powieści, matki Czyngis-chana. Jest to spojrzenie przenikliwe, mądre i pełne miłości. Matka nie tylko daje życie, matka tworzy osobowość, kształtuje charaktery swych dzieci, uczy je, pomaga, wciąż kocha. Czyngis-chan, dorosły i potężny syn Höelün, którego losy są ściśle związane z dziejami nie tylko Mongołów, ale i prawie całego ówczesnego świata, nigdy nie utracił z nią psychicznej więzi. (…) Autor odtwarza polityczną logikę wydarzeń z przełomu XII i XIII w., opisuje ówczesną Mongolię z gorzkim realizmem. Ogromny pustynny i stepowy kraj wypełniają rywalizacje i waśnie luźnie związanych ze sobą plemion, szczepów, rodów walczących o atrakcyjne pastwiska i tereny łowieckie, a także po prostu o łupy. I wtedy właśnie, w tamtym okresie stało się oczywiste, że stworzenie silnego, jednolitego państwa, obudzenie poczucia wspólnoty tych różnych rodów i plemion, jest koniecznym warunkiem ich przetrwania. Zadanie, wydawałoby się, przekraczające siły zwykłego człowieka. Ale Czyngis-chan – dziecko Höelün, niezwykły syn niezwykłej matki, tego dokona. (…) Fragmenty Posłowia