W 1945 r., po kilku miesiącach niepewności, komu ostatecznie przypadnie w udziale, niemiecki Stettin stał się polskim Szczecinem. Jan Musekamp bada skutki, jakie ów historyczny przełom oznaczał dla Szczecina i szczecinian – dawnych i nowych. Punktem wyjścia są procesy wymiany ludności – wysiedlenie Niemców i powolne zasiedlanie miasta przez Polaków, przybywających z różnych stron kraju i świata, oraz początki odbudowy. Autor z ciekawością przygląda się poszukiwaniu przez szczecinian nowej tożsamości na przełomie XX i XXI w., kiedy uwolnieni od balastu ideologicznego poprzednich dziesięcioleci zdołali odważnie i świadomie nawiązać do sukcesów, jakie odnieśli w okresie powojennym. Jan Musekamp studiował kulturoznawstwo i historię we Frankfurcie nad Odrą, Toruniu i Brnie. Podczas niemieckich prezydencji w Unii Europejskiej i G8 pracował dla Ministerstwa Spraw Zagranicznych RFN. Od 2007 r. wykłada historię Europy Wschodniej na Uniwersytecie Europejskim Viadrina. W kręgu jego zainteresowań badawczych znajdują się kwestie przymusowych migracji, procesów przyswajania kulturowego, specyfiki regionów przygranicznych oraz historii mobilności transgranicznej w Europie Środkowo-Wschodniej. Prowadzi badania w Niemczech, w Polsce, w Stanach Zjednoczonych, we Francji oraz w Rosji. Jest też honorowym współpracownikiem Instytutu Historii Stosowanej we Frankfurcie nad Odrą. "Kto dziś przyjeżdża do Szczecina i próbuje rozumiejącym spojrzeniem „czytać miasto”, jak proponuje Karl Schlögel, staje przed nie lada wyzwaniem. Tylko uważny obserwator dostrzeże pęknięcia w historii, wyrwy w urbanistyce i architekturze, osobliwą strukturę ludnościową. Niełatwo jest dziś „odczytać Szczecin” i nie bez powodu napisanie tej pracy poprzedziły liczne wizyty autora w tym mieście w latach dziewięćdziesiątych i rozmowy, które przeprowadził z jego starszymi i młodszymi mieszkańcami. […] Pracy tej, mimo że koncentruje się na Szczecinie, w żadnym razie nie należy rozumieć jako historii lokalnej. Przedmiotem zainteresowań autora jest paradygmatyczne zbadanie, w jaki sposób leżące na peryferiach duże miasto w warunkach ustroju komunistycznego i dźwigające brzemię ogromnych zniszczeń wojennych oraz niemal całkowitej, przymusowej wymiany ludności, może wrócić do życia i za pomocą jakich strategii jego socjalnie i geograficznie heterogeniczna ludność przyswaja je sobie kulturowo. Do mozaiki studiów już sporządzonych na przykładzie innych miast dołączam zatem kolejny element, pozwalający zrozumieć całość zjawiska" Jan Musekamp (ze Wstępu)