wybitna tłumaczka, profesor italianistyki opowiada o miejscach utraconych i zapamiętanych. O wspomnieniach „przykutych do miejsc, skąd odchodzimy”. Wśród bohaterów jej książki są Bassani, Collura, Eco, Magris, Pasolini, Pavese, Tomasi di Lampedusa, Tabucchi… plejada największych nazwisk włoskiej literatury XX wieku. Przestrzenią tej książki jest zarówno Ferrara lat trzydziestych, jak i piemoncka wieś, Sycylia widziana z Mediolanu i Neapol, o którym pamięta się wszędzie, Istria, z której trzeba było emigrować, ale i miejsca rozumiane szerzej — jako język, przeszłość, utracone przednowoczesne Włochy.