Izrael toczył wojny, by 60 lat temu powstać, i toczy je nadal, by nie przestać istnieć. W wojnach tych Żydzi padali ofiarą zbrodni i sami je popełniali, odnosili olśniewające zwycięstwa i stawali o krok od klęski. Wszystko po to, by zapewnić sobie wreszcie miejsce pod słońcem. Poświęcona historii państwa izraelskiego książka Konstantego Geberta to nowa, poszerzona wersja wydanej w 2004 roku "Wojny czterdziestoletniej". Autor rozpoczyna narrację od Pierwszego Światowego Kongresu Syjonistycznego w Bazylei w 1897 roku, kiedy to po raz pierwszy pojawiła się idea utworzenia państwa żydowskiego, by z pasją właściwą znawcy tematu przedstawić historię konfliktów izraelsko-palestyńskich od I wojny światowej i deklaracji Balfoura przez powstania arabskie, II wojnę światową i Zagładę, podział Palestyny oraz kolejne wojny, aż po konflikty z ostatnich lat. Jego książka jednak "nie pretenduje do miana historycznej monografii wojen wybranego miejsca i czasu. Jest raczej próbą ich dziennikarskiej prezentacji, czasem wybiórczo skupiającej się na indywidualnym ludzkim losie, wymownym szczególe, zdarzeniu". Konstanty Gebert (1953, pseud. Dawid Warszawski) Dziennikarz, publicysta i tłumacz żydowskiego pochodzenia, założyciel i były redaktor naczelny miesięcznika o tematyce żydowskiej "Midrasz". Opublikował: "Przerwę na myślenie" (1986), "Mebel" (1990), "Magia słów: polityka francuska wobec Polski po 13 grudnia 1981 roku" (1991), "Obrona poczty sarajewskiej" (jako Dawid Warszawski, 1995), "Dziesięć dni Europy: archeologia pamięci" (2004), "Wojna czterdziestoletnia" (2004), "54 komentarze do Tory" (2004).