Marzena Przekwas-Siemiątkowska urodziła się 26.04.1986 r. w Inowrocławiu. Mieszka obecnie w Szamotułach koło Poznania. Pierwsza publikacja w pokonkursowym almanachu „O Laur Wierzbaka” (Poznań, 2000). Autorka dwóch arkuszy poetyckich: „Na obrzeżach czułości” (Inowrocław 2003), „Karykatury wzruszeń” (Szamotuły 2009). Laureatka ogólnopolskich konkursów poetyckich. Poetka ma na swoim koncie liczne publikacje w almanachach i antologiach oraz wydawnictwach pokonkursowych. Studentka Wyższej Szkoły Bezpieczeństwa w Poznaniu. Osiągnięcia 2010 — druk w almanachu pokonkursowym „Z ziemi przychylnej” 2010 — I miejsce w ogólnopolskim konkursie poetyckim im. Władysława Sebyły w Kłobucku 2009 — Arkusz poetycki „Karykatury wzruszeń” 2009 — wyróżnienie przez wydawnictwo Black Unicorn oraz udział w almanachu pokonkursowym 2008 — I wyróżnienie w Biesiadzie Poetyckiej w Inowrocławiu 2006 — II wyróżnienie erotyk 2006 w Inowrocławiu 2002-2005 — uczestnik warsztatów teatralnych prowadzonych w ramach założeń klas medialno-teatralnych 31.03.2000 — wyróżnienie w konkursie poetyckim "Mój Świat" w Inowrocławiu 11.05.2000 — I miejsce w konkursie poetyckim w Gniewkowie 30.03.2001 — I miejsce w konkursie poetyckim „Mój Świat” w Inowrocławiu 21.09.2001 — publikacja utworów własnych w almanachu „Z poezją w XXI wiek”, wydawnictwo Miniatura, Kraków 04.09.2000 — publikacja w tomiku pokonkursowym „O laur Wierzbaka” 22.03.2003 — własny arkusz poetycki „Na Obrzeżach czułości”, Inowrocław 2003 21.02.2003 — II miejsce w Biesiadzie Poetyckiej w Inowrocławiu 31.05.2002 — I Miejsce w Konkursie Poetyckim „Mój Świat” w Inowrocławiu — II wyróżnienie przez czasopismo „Victor” — Liczne publikacje w „Gazecie Pomorskiej”, „Wiadomościach pakoskich”, „Gniewkoramie”, „Akancie” „Mięsożerne biedronki” — pierwszy tomik tej Autorki w formacie elektronicznym wydanym przez wydawnictwo Goneta. Autorka używa wielu skrótów myślowych, czasem bardzo oszczędnie używając słów, za to podkreślając tym kwintesencję myśli przewodniej danego wiersza. Mimo młodego wieku przebija przez nie dojrzałość doświadczonej kobiety. Warto zwrócić uwagę na swoisty monolog do najbliższych jej osób. Doskonałe są wiersze o Babci i dla Babci. Przebijają się też zwroty do mamy. Ale są też i erotyki, wydawałoby się drapieżne w swojej wymowie, ale oszczędność słów wycisza tę drapieżność, pozostawiając tylko trudne do określenia odczucia w danej chwili skończenia czytania myśli Autorki. Wiersze są oczami duszy. Jeśli tak, to tego typu ekshibicjonizm pokazuje bardzo dużo z duszy pani Marzeny Przekwas-Siemiątkowskiej. Jakże należy pochylić czoło przed takim wywnętrzeniem się. Wiele uczuć przelanych przez Nią na „papier” jest znanych nam wszystkim, ale nie każdemu jest dane podzielenie się w taki piękny sposób słowami o tym, co w środku człowieka jest.