Sposób, w jaki autor oprowadza po rozpadającej się, koszmarnej Moskwie u progu lat 90., jest na tyle błyskotliwy, że przestajemy się bać. Powieść grozy? Wolne żarty. Toż to najprawdziwsza księga śmiechu! Dariusz Nowacki, „Polityka” Pełne dowcipu i czarnego humoru wstawki socjologiczne, zwłaszcza sceny barowe, odsłaniają potworność i absurdalność systemu, w którym dla garstki społeczeństwa wszystko jest w zasięgu ręki, dla pozostałych ludzi marzenia redukują się do życzenia, by dożyć do jutra. Maria Ziemianin, „Gazeta Krakowska” „Moscoviada” — ten tytuł odsyła do dwóch naraz znaczeń: to z jednej strony „podróż po Moskwie”, peregrynacja, błąkanie się po jej nad — i podziemnych ścieżkach, a z drugiej — tak jak w „Iliadzie” — to „wojna” z umieszczonym w tytule miastem, zmagania z jego ciążącym bohaterowi duchem Jerzy Jarzębski, „Tygodnik Powszechny”