Opowieść do miejsc, gdzie pamięć została uwięziona. Miasta i pejzaże są w tej książce okazją do zakotwiczenia pamięci, nakreślenia mentalnej, ale też rzeczywistej mapy wyspy: wypełniają ją nie tylko architektura, ruiny greckich świątyń, oraz szpetne letnie domy szczelnie zabudowujące wybrzeże i równie paskudne nowe dzielnice, zaludniają ją także ludzie, a ich portrety — sędziów walczących z mafią, dziwacznych arystokratów uprawiających praktyki okultystyczne, pasterzy i chłopów utrwalonych na powojennych fotografiach Roberta Capy — stanowią ważną część książki