Niekompetencja, ignorancja, zwłoka, nieudolność, niedocenianie przeciwnika, zbytnia pewność siebie i inne błędy popełniane podczas II wojny – od bitwy o Anglię do bitwy o Berlin Wojna jest sztuką improwizacji i nawet najlepsi dowódcy nie są w stanie uniknąć pomyłek. Kiedy jednak błędy są skutkiem niekompetencji, lenistwa, uporu, ambicji, żądzy sławy, ulegania emocjom czy lekkomyślności, muszą zostać napiętnowane. Grzech pychy: przed rokiem 1940 Fatalna zwłoka: bitwa o Wielką Brytanię Zbytnia pewność siebie: walki w Rosji 1941 Porażki na własne życzenie: kampanie na pustyni Mania wielkości: od Al-Ghazala do Al-Alamajn Przesadny optymizm i brak wyobraźni: bitwa o Atlantyk Błędne koncepcje: ofensywa bombowa w Europie 1940-43 Ułuda niezwyciężoności: kampania na Pacyfi ku 1942 Skłonności samobójcze: bitwa w zatoce Leyte 1944 Jak doszło do najbardziej fatalnych w skutkach posunięć generałów, admirałów i marszałków II wojny światowej? Czy istnieje jakiś wspólny mianownik błędów takich dowódców jak Gamelin, von Rundstedt, Wavell, Montgomery, Yamamoto, Dönitz, Auchinleck, Hitler, Stalin? Dlaczego w bitwach na lądzie, morzu i w powietrzu popełniono pomyłki, które wydłużyły wojnę i rozszerzyły jej zasięg, a tym samym powiększyły liczbę ofi ar i skalę zniszczeń? Kenneth Macksey – zmarły w 2005 roku brytyjski historyk, specjalizujący się w historii wojen, zwłaszcza II wojny światowej – bada przyczyny militarnych niepowodzeń, dowodząc, że wojna bez błędów nie jest możliwa.