"Nie ma innego rozwiązania dla historii świata, jak tylko w ustroju chrześcijańskim, bez względu na to, jakim by on był. Wszelkie stworzenie powinno być naprawdę szanowane w swoim związku z Bogiem, ponieważ wszystko otrzymało od niego: a więc humanizm, ale humanizm teocentryczny, humanizm integralny, humanizm Wcielenia. Temu humanizmowi w wybitny sposób odpowiada, stanie się także okresem, w którym ukształtuje się filozofia naprawdę chrześcijańska, i którym ona przybierze właściwe sobie rozmiary" - Jacques Maritain. Należy wracać do myślicieli nieco już zapomnianych, takich jak Jacques Maritain. Ten filozof tomista w prezentowanym właśnie dziele niezwykle ostro apeluje, by w kwestiach najbardziej fundamentalnych natury człowieka, istnienia Boga, podstaw myślenia o wartościach czy nawet ewolucji gatunku ludzkiego odwoływać się nie do zmiennej, relatywnej i z gruntu ograniczonej tylko do pewnego języka i pewnego systemu nauki, ale do. filozofii klasycznej, do mądrości Greków, Rzymian, Ojców Kościoła i scholastyków. Nauka nie daje człowiekowi odpowiedzi na pytania o sens życia, o przeszłość i przyszłość człowieczeństwa, o to, kim jest człowiek czy kim/czym jest Bóg. Ona nie odpowiada nawet na pytanie o to, dlaczego istnieje świat, dlaczego istniejemy, dlaczego byt jest a niebyt a niebytu nie ma. A właśnie owo, "dlaczego" jest pytaniem, które wprowadza w przestrzeń zagadnień fundamentalnych, istotnych dla człowieczeństwa - ze wstępu T.P. Terlikowskiego.