Co się dzieje, kiedy patrzymy na obrazy? Jakie wywołują w nas myśli i skojarzenia? Jak opowiedzieć samemu sobie o tym, co widzimy lub czego się tylko domyślamy? A jak historyk sztuki powinien interpretować coś, co widzi wyraźnie albo ledwo-ledwo, czemu przygląda się beznamiętnie lub z bijącym sercem? Daniel Arasse zaprasza nas na przygodę dla oczu. W sześciu krótkich opowiadaniach, przenikliwie opisuje obrazy Tycjana i Velazqueza, Breughla i Tintoretta... Z uporem detektywa poszukuje ukrytych znaczeń, które okazują się widoczne gołym okiem! Te dzieła łączy jedno: malarstwo olśniewa nas i dowodzi, że zwykle nie dostrzegamy tego, co pragnie nam przekazać. Na pierwszy rzut oka nie widać nic! Ale to nic, to w końcu bardzo wiele. Tarcza Achllesa - Na tarczy Achillesa Hefajstos opisał cały świat. Zawarta w osiemnastej pieśni Iliady opowieść o jej powstawaniu w kuźni Hefajstosa jest pierwszym w historii opisem dzieła sztuki. Przed oczyma czytelnika rozwija się pięć kręgów z miedzi, cynku, srebra i złota oraz zawarty na nich świat: słońce i gwiazdy, ocean, żyzne pola, pastwiska, dwa miasta. Praca i wypoczynek, wojna i wesele. Wszystko to ożywa za sprawą kunsztu boskiego kowala oraz poezji Homera. Sztuki piękne nierzadko wprawiają nas w zakłopotanie. Obrazy wydają się niezrozumiałe, trudne, brakuje nam klucza - fascynującej gawędy, wspomagającej widzenie. Paul Valéry mawiał, że trzeba przepraszać, kiedy mówimy malarstwie. Jednak ciekawość i zachwyt, które każą kreślić obrazy słowem wydają się wystarczającym tego usprawiedliwieniem.