(...) "Niejaki Piórko", jeden z pierwszych utworów Henri Michaux, stanowi doskonałe wprowadzenie w dzieło tego poety. Tych kilkanaście krótkich utworów, tzw. "małych form", owianych atmosferą surrealistycznego "humour noir", kreuje bohatera, który nieuchronnie przywodzi na pamięć magiczną postać małego człowieka z ekranu, w przydługich i zbyt szerokich spodniach, z melonikiem na głowie i laseczką. Jak tamten jest wzgardzany, bity i przepędzany zewsząd, jak tamten głęboko nieszczęśliwy i liryczny, tylko że Piórko, w odróżnieniu od tamtego, jest sam zarażony złem, okrutny, mściwy, podstępny i podły (...). Jerzy Lisowski, w: Henri Michaux, "Niejaki Piórko", Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1966.